Pamiętacie moje perypetie z receptą?
https://aspiphotography.wordpress.com/2021/06/21/rece-opadaja-dont-have-any-words/
Dzisiaj część 2 😨
Rano wydaje się że wszystko jest OK: przychodzi recepta zdalna. Biorę telefon i jadę do apteki.
W aptece… okazuje się że dzisiaj , TAK DZISIAJ zmieniło się rozporządzenie o receptach… i leków nie dostanę… chyba że dostanę korektę recepty
Lecę do lekarza… i oczywiście trafiam nie tam gdzie trzeba, bo jak inaczej. Ale już po chwili tłumaczenia trafiam tam gdzie trzeba… gdzie okazuje się że nie da się skorygować recepty… i jedyne co mi lekarz może poradzić, to jechać szybko do innej apteki… „Jak przyjmą to OK, jak nie… to sam nie wiem co robić, chyba trzeba będzie do NFZtu pisać”…
Na szczęście – w „innej aptece” receptę przyjęli…
Wydaje się że odebranie leków to takie nic, ale to przecież wolska w dużych dawkach, więc recepta zdalna wymagała zgłoszenia, odebrania recepty zdalnej, wizyty w aptece, wizyty u lekarza i innego lekarza, i w kolejnej aptece….
Siedzę i czuję się zmęczony, ale i jakoś tak dumny z siebie…. czuję się jakby…. Może nie jest to jak wygranie bitwy pod Grunwaldem, ale co najmniej jak zgładzenie Wielkiego Mistrza z ochroną 
Ale do tego siedzę i znów myślę o tych wszystkich którzy mają problemy z mobilnością, silny lęk społeczny, aktywną depresję, aktywne lęki, problemy komunikacyjne…. A nawet o tym jak ja bym na to wszystko zareagował marne parę lat temu, zanim tak wiele sobie poukładałem… że w takiej sytuacji, te parę lat temu, zamiast leków dostał bym załamania nerwowego….
Myślę też o tym, że w takiej Szwecji pojęcie „przedłużania recepty” jest nieznane, podobnie jak pojęcie „orzeczenia czasowego” przy wielu ludzkich kondycjach…. (akurat jak raz gadałem o tym z bratem, który już zapomniał jak to jest mieszkać w kraju z krowich placków i trzciny, i się dziwił że jak to tak można….)
To nie jest kraj dla ludzi, i robi się coraz mniej….
😥
Do you remember my misadventures with the prescription?
Today part 2
In the morning, everything seems to be OK: a remote prescription comes in. I grab my phone and head to the pharmacy.
At the pharmacy… it turns out that today, YES TODAY the regulation on prescriptions has changed… and I can’t get my medicine… unless I get a prescription correction…
I run to the doctor… and of course I end up in the wrong place. But after a bit of explaining, I get to the right place… where it turns out the prescription can’t be corrected… and the only thing the doctor can advise me is to go quickly to another pharmacy… „If they accept it OK, if not… I do not know what to do, I guess I will have to write to the National Health Fund or something”…
Fortunately – at the „other pharmacy” they accepted the prescription….
It seems like picking up the medication is not a big deal, but it is, after all, poland in overdose, so getting the medicine on the the remote prescription required a lot ofphone calls, picking up the remote prescription, visit to the pharmacy, visit to a doctor and another doctor, and visiting another pharmacy….
I sit and feel tired but also somehow so proud of myself…. I feel like…. Maybe it’s not like winning the Battle of Grunwald, but at least it’s like taking down the Grand Master with his guards
But on top of that I sit and think again about all those who have mobility issues, severe social anxiety, active depression, active anxiety, communication issues…. And even about how I would have reacted to this just few years ago, before I had so much figured out for myself…. because in that situation, those few years ago, I would have gotten a nervous breakdown instead of medication….
I also think about the fact, that in Sweden the concept of „extending a prescription” is unknown, as is the concept of „temporary disability” with so many people’s conditions…. (I was just talking about this with my brother, who has already forgotten what it’s like to live in a country made of cow poop and reeds, and he was so surprised that such things happens….) {Dear English-speaking reader, can you Imagine that in this country, people with missing limbs, autistic, visually impaired, hearing impaired, et cetra, receive „disability rights” for exactly specified period, and then… you have to go to the doctors and govt clerks, to check if, for example, your leg or arm had grow back, or you are not autistic anymore… I know. hard to believe…}
This is not a country for people, and it’s getting even worse…
😢
Autistic Snapshots 