Wczoraj, dzięki Komitetowi Rodziców Piaseczno i Okolice, oraz Stowarzyszaniu Auxilium Piaseczno, ze wsparciem Powiatu Piaseczyńskiego miałem okazję wygłosić wykład o problemie przemocy „terapeutycznej”.
Jeszcze raz dziękuję za możliwość poruszenia tego niezwykle ciężkiego, i niezwykle ważnego tematu.
Wykład można zobaczyć na YouTube Komitetu Rodziców Piaseczno i Okolice
Stay tuned 🐱
Yesterday, thanks to the Parents Committee Piaseczno and Environs, and Auxilium Association Piaseczno, with help of Piaseczno County I had the opportunity to give a lecture on the problem of „therapeutic” violence.
Thank you again for the opportunity to raise this extremely painful, and extremely important topic.
The lecture can be viewed on YouTube of the Piaseczno and Surrounding Area Parents Committee
Stay tuned 🐱
Autistic Snapshots 
Kurczę… Zbliża się 2 IV, więc może warto w tym roku poświęcić nieco uwagi na kwestie psychoterapii u osób ze spektrum. Spora część z nas zaczyna przygodę z psychiatrami, psychologami i psychoterapeutami wcale nie z powodu aspergera czy autyzmu, ale w związku z bliżej nieokreślonymi problemami emocjonalnymi. Problem jest taki, że trafiamy na ogół nie do specjalistycznych placówek zajmujących się diagnostyką autyzmu, ale do coraz powszechniejszych centrów zdrowia psychicznego, czy też prywatnych gabinetów psychiatrycznych. Nie muszę wspominać, że specjaliści tam pracujący są na ogół dość ogólnie zorientowani – o zespole Aspergera słyszeli, ale niewiele ponadto. Zaczyna się od konsultacji z psychiatrą, ten oddelegowuje pacjenta do psychologa klinicznego, po czym – po serii testów – pacjent jest kierowany na psychoterapię. W Polsce jest to najczęściej wywodzący się z psychoanalizy nurt psychodynamiczny, który dziwnym trafem u autystów nie przynosi efektów. W trakcie psychoterapii pojawia się masa terapeutyzujących praktyk typu rzeźba, psychodrama, elementy muzykologii, czy jakiejś ekspresji poprzez rysowanie. I znów jest problem, bo autyści nie potrafią się w tym odnaleźć, techniki te na ogół nie działają a ludzie stają się coraz bardziej sfrustrowani. Prowadzący psychoterapeuci zarzucają autystycznym pacjentom, że to z powodu jakiś wydumanych blokad emocjonalnych, cenzury myśli i braku otwartości. Tymczasem okazuje się, że problemem jest pewnego rodzaju niezgranie, czy też ślepota na tego typu praktyki.
PolubieniePolubione przez 1 osoba